Gap tot 21/10/08 Cochabamba en La Paz

Na 5 dagen zijn we terug, En vermoedelijk zullen jullie ons de volgende ganse week niet horen want dan zitten we in Lake titicaca in een home stay en dan 6 dagen in Cuzco en op de Inca Trail, Wat hebben we de laatste 4 dagen meegemaakt, Te veel om te vertellen, Cochabamba was een gewone stad. niet echt veel te nieuws. vriendelijke mensen. toffe restaurantjes. en nen toffe cinema. we zijn naar ´Journey to the the center of the earth´gaan kijken en dat was tof avontuur en actie, Bon , La Paz is vooral erg tof en mooi en de moeite, misschien hebben we geluk gehad, maar we hebben zondag veel lokale mensen leren kennen en we werden uitgenodigd om na de parade voor de´Virgen de Rosario´naar El Local te gaan , waar blijkbaar enkel lokale mensen mogen komen, en dan nog niet allemaal, vooral de muzikanten en dansers en danseressan van de parad, om te dansen, te eten en feest te vieren, en natuurlijk werden we door iedereen aangesproken en uitgevraagd, in het Spaans, en dat lukt wonderwel nu, Raar maar waar, we zijn niet zo slecht meer in het praten , vergeleken met 6 maanden geleden in Centraal Amerika. Gisteren was ongelofelijk, maar een beetje onbesuisd van ons misschien. We hebben de 64 km gemountainbiked van 4750 m naar 1100 meter boven de zeespiegel langs ´The Worlds Mosts Dangerous Road´en ik kan nu echt wel begrijpen waarom. 3,2 meter breed, afgronden van 600 meter, 6 percent naar beneden op een niet gepaveide weg, dus concentratie is het belangrijkste hier. Gelukkig hadden we prachtige fietsen en zeer goeie gidsen, want de meest ongelukken gebeuren met de goedkopere organisaties die je overal in La Paz kan vinden. We hebben het overleefd, niet gevallen en de zichten en de adrenaline, niet te beschrijven. Pas op voor de fotos want ze zijn niet altijd voor gevoelige zielen. Een van de beste ervaringen tot nu toe. Vandaag een postpakketje opgestuurd naar de mama, wat geinternet en enkele uurtjes doorgebracht in ´Sol y Luna´, een door nederlanders uitgebaat restaurant , maar de kok was nen belg, nen Antwerpenaar , en ne verdomd goeie kok. We kwamen binnen, hij was aan het praten tegen Nederlanders, en zei dat wel veel Nederlanders reizen, maar niet veel Belgen, dus onmiddellijk gereageerd, en beginnen praten. De discussie startte en de eerste vraag was wat we op dit moment het meeste mistten. Wij, alletwee tegelijk, vol au vent. Ik kan dat gereedmaken voor jullie, zei hij, en , ik nmoet toegeven, de beste schotel sinds maanden, met de ingredienten die hij hier kon vinden natuurlijk.
Ik ga jullie nu laten. Tot volgende week. Amuseer jullie, wij doen dit ook.

PS. ´s Avonds, gisteren dus, zijn we nog teruggeweest en nog een tijdje verdergebabbeld , en ze gaan de vol au vent op het menu zetten.