GAP 21-22 april

Na nen ganse dag bus, lekker gezellig bij elkaar als sardientjes in een blikje eindelijk aangekomen in Boquete. Naar een superlekker peruviaans restaurant geweest en dan didododi, want weer hiken de volgende dag. Deze keer de Quetzal Trail, een tocht van Cerro Punto naar Boquete van 12 km door het regenwoud. 12 km lijkt niet lang maar als het serieus op en af gaat is da heeel lang. De tocht was fantastisch. Bijna niet te beschrijven me woorden. Het regenwoud heeft zijn naam niet gestolen want het regende de hele dag. Hierdoor heb je de indruk da ge in de wolken of in de mist loopt en da geeft wel e speciaal sfeertje. Uiteraard veel moois gezien maar het mooiste was toch de Quetzal, een vogel die je enkel hier in deze wouden nog kan zien. Ziet er een beetje uit als een papegaai qua kleuren met een hele lange staart. Allemaal werden we'r even stil van, zoiets moois zien in 't wild is echt speciaal. Mooiste hike tot nu toe. Maar den dag was nog ni gedaan. Vlug onze modderbroek uitdoen en dan op weg naar de supermarkt om vlees te kopen voor den barbeque deze avond aan de hotsprings. Zelfs de tocht naar de bronnen was een heel avontuur. Met negen personen in een 4x4 en zo langs iets wat op een weg leek op weg. Onderweg zelfs over een dam in wording gereden naast de bulldozers. Dan nog een stuk te voet met al den drank, eten en bbq,... Ons geïnstalleerd aan de rivier zo konden we opwarmen en afkoelen tegelijkertijd. Heel toffe 'chiro- of scouten-avond' beleefd. Kampvuurtje, bbq, lachen, drinken+++,zwemmen tussen de spinnekoppen,... Kortom, we had the evening of our life tot nu toe. Goe geslapen en veel gesnurkt. Vroeg wakker en dan ... de karweitjes: de was doen. Nooit zoveel gewassen in 12 dagen als de laatste acht jaar, waarvoor nog eens hartelijk dank aan de mama's. We love you :). Vandaag naar Paradise Gardens geweest. Een animal rescue center, gerund door een Brits koppel dat zo'n drie geleden zich hier settelde. De garden was fameus. Die mensen doen echt e goe werk, want hier in Panama kunnen die arme verwaarloosde diertjes anders nergens terecht. De meeste zijn huisdieren die worden achtergelaten. Omdertussen zijn ze echter weer tam en oh zo lief. We wisten niet da ne papegaai zo aanhankelijk kon zijn. We waren vooral gecharmeerd door een kapucijnenaapje. De eigenares had dit gezien en dus mochten we erbij! Supertof natuurlijk! Foto's trachten we zo snel mogelijk te plaatsen, maar nu hebben we honger en gaan we eens goe eten (zoals elken dag hier). Morgen weer vroeg op en on the road naar het blijkbaar prachtige Bocas del Toro waar we drie nachten in een cabinneke op een eiland zullen GENIETEN en FEESTEN. Groetjes aan al de werkende mensen thuis, hou de moed erin voor jullie is 't ook bijna zomer! :)