GAP 5-6 mei Ometepe

Vanuit Monteverde heel vroeg vertrokken voor een lange rit naar Ometepe in Nicaragua. Eerst met een privebusje in 3 uren naar de grens tussen Costa Rica en Nicaragua, waar we met onze rugzakken een heel stuk in de verstikkende warmte door ‘Niemansland’ naar Nicaragua mochten trekken. Hier stonden gelukkig enkele taxi’s op ons te wachten om ons naar de overzet te brengen naar het eiland Ometepe in het Lake Nicaragua. Een klein probleempje onderweg, want blijkbaar is er in heel Nicaragua een staking aan de gang wegens de hoge accijnzen op de benzineprijzen. Ik was toch ook wel een beetje geschrokken dat de prijs per liter ongeveer 1 Euro bedraagt, terwijl Nicaragua het armste land is van Centraal-America en de prijzen in Panama en Costa Rica veel lager liggen. Bon, toch goed op ons eilandje geraakt en nog een uurtje met een privebus naar ons hotel gereden. Totaal andere bevolking en mentaliteit hier in Nicaragua, mensen zijn veel vriendelijker dan het toeristische Costa Rica, hoewel de armoede blijkbaar toch redelijk groot is, ook de hygiene in de dorpjes was blijkbaar niet zo schitterend, op straat en in de houten vervallen huisjes overal honden, katten en heel veel biggetjes en varkens.
Goed aangekomen in ons hotel, waar het blijkbaar aan het sneeuwen was, hoewel het bijna 40 graden heet was. Miljoenen kleine witte zandvliegjes, smaken niet zo lekker ! Gelukkig blijkbaar enkel aanwezig bij zonsondergang. 2 dagen ons goed geamuseerd , maar eigenlijk NIKS gedaan. We konden de vulkaan beklimmen, maar door de vermoeidheid van de laatste dagen zagen we het niet echt zitten om ons 10 a 12 uren te laten uitputten. Dus wat aan het strand gezeten ‘s namiddags en ‘s avonds met de groep de locale rhum en de mojito’s ( aan 1,5 dollar) BLIJVEN proeven, tot we niet meer konden, HEEEEEEL lekker. Na veel moeite mijn bed gevonden de eerste avond rond 3 uur ‘s nachts, maar de badkamer was ook niet slecht voor mijn eerste dutje. ‘s Morgens een beetje uitgeslapen ( tot 13h) en daarna, wat gezwommen in het zoetwatermeer , niet te diep, want hier zitten blijkbaar zoetwaterhaaien. Daarna terug naar de toffe bar, iets gegeten en dan wat kaartjegeblazen en andere spellekes gespeeld, weliswaar weer met de lekkere mojito’s, maar zonder de rhum and coke. 2 dagen ons heel goed geamuseerd, maar nu moeten we verder naar Granada, de hoofdstad van Nicaragua. Blijkbaar heel mooi, maar verschrikkelijk heet volgens onze gids. Dat dit klopt, kunnen jullie in ons volgende bericht lezen.